قواعد عربی یازدهم - معرفه و نکره
دوشنبه, ۲۴ شهریور ۱۳۹۹، ۰۵:۲۵ ب.ظ
نکات و قواعد عربی 11آم
معرفه و نکره
معرفه:
اسمی است که برای گوینده و شنونده آشنا و شناخته شده است. و 4 دسته است:
- معرفه به "ال" یعنی اسمی که "ال" داشته باشد.
-
اسم عَلَم: اسامی خاص مانند:
- اسامی اشخاص
- اسامی شهرها، کشورها، رودها و ...
- اسم ماههای سال: محرم - رمضان و ...
-
معرفه به اضافه: یعنی اسمی که مضاف واقع شده و مضاف البه آن معرفه است.
مثال:
(1) کتابُ علیٍ >> در اینجا "کتاب" معرفه است زیرا مضافالیه آن یک اسم علم است که خود معرفه محسوب میشود.
(2) باب المدرسة >> در اینجا "باب" معرفه است زیرا مضافالیه آن "ال" دارد که خود معرفه محسوب میشود.
- ضمایر و اسمهای اشاره: "أنا - نحن - أنت - أنتما و ... کِ، کَ، کُما و ... - هذه، هذا، تلک و ...
نکات مربوط به معرفه:
میان اسامی خدا، تنها کلمه "الله" معرفه است و دیگر صفات خدا مانند "رحمان"، "رحیم" و ... به خودی خود معرفه تیستند.
مثال:
(1) یا اللهُ یا رحیمٌ>> در اینجا هرچند که "رحیم" به عنوان اسم خداوند بکار رفته است ولی معرفه محسوب نمیشود.
(2) شاهَدتُ فی المدرسة رحیماً >> در اینجا "رحیم" اسم شخص است و بنا براین معرفه محسوب میشود.
-
اسامی عَلَم هرچند که معرفه هستند ولی میتوانند تنوین بگیرند و همچنان معرفه محسوب شوند.
مثال:
ذهبَ محمَّدٌ الی أبیه >> اینجا هرچند "محمد" تنوین گرفته است ولی چون اسم علم است معرفه محسوب میشود.
- اگر یک اسم عَلَم، "ال" یگیرد، همچنان معرفه به عَلَم محسوب میشود و نباید آن را معرفه به "ال" در نظر گرفت.
نکره:
اسمی است که برای گوینده و شنونده آشنا و شناخته شده نیست.
نکات مربوط به نکره:
-
اسم نکره علامت ویژهای ندارد که با دیدن آن بطور 100% بتوانیم بگوییم آن اسم نکره است.
-
تشخیص اسم نکره یک راه دارد: اگر اسمی معرفه نبود(یعنی در یکی از 4 گروه اسامی معرفه نبود) حتما نکرده است.
- اسمهایی که تنوین دارند، اگر عَلَم نباشند، حتما نکرهاند.
ترجمه اسم نکره:
برای ترجمه اسم نکره، از "یک" یا "ی" یا هر دو استفاده میکنیم:
مثال:
جاءَ رَجُلٌ: (به سه شکل ترجمه میشود)
- یک مرد آمد.
- مردی آمد.
- یک مردی آمد.
-
اگر یک اسم نکره برای بار دوم در جمله تکرار شد و ایبار "ال" داشت، در ترجمه قبل از آن یک اسم اشاره میآوریم.
مثال:رأیتُ افراساً، کانت الافراسُ جمیلَةٌ >> اسبهایی را دیدم، آن اسبها زیبا بودند.
- "خبر" جمله اسمیه میتواند تنوین بگیرد، اگر تنوین گرفت نباید در ترجمه آن را به همراه "یک" یا "ی" ترجمه کنیم.
مثال:
العِلمُ کَنزٌ ("کنز" خبر جمله است و تنوین گرفته ولی بصورت نکره ترجمه نمیشود) >> دانش گنج است.
خیلی سایت خوبی دارید ممنون